Rozen, beren, kaartjes, chocolaatjes, en zoveel meer, gaan grif over de toonbanken. Je staat in de winkel en kijkt met een bonzend hart, ‘trillerig’, onzeker en toch hopend op een gebaar, een geschenk, een love letter, liefst van een anonieme bewonderaar!
Veertien februari, de dag van de Heilige Valentijn, geïntroduceerd door paus Gelasius I in het jaar 496: een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven, maar ook een dag waarop stille bewonderaars hun gevoelens kenbaar maken. Ja, fijn, prettig, heerlijk, het gevoel dat je geliefd wordt of secret admirers hebt of er zelf eentje bent! Valentijnsdag, de dag van de geliefden, maar nóg fijner als Cupido een pijl op jou afschiet, die door de lucht zoeft en in jouw hart belandt. Het is raak: je beseft dat je hopeloos verliefd bent en het niet meer voor je wil houden! Je waagt een kans en stuurt haar een boeket rode rozen met een kaartje. Ze neemt het in ontvangst en leest: “Ik kan je niet uit mijn gedachten zetten, neen, jij bént mijn gedachten. Wil je mijn Valentijn zijn voor vandaag en misschien voor altijd? Draai je om en je zult mij herkennen.” Ze draait zich langzaam om, ziet je kijken en weet dat jij het bent! Dan komt de keiharde realiteit: ze laat de bloemen vallen en loopt met snelle passen weg. Nee, dit is niet waar! Rejection! Verdrietig, gebroken, kapot! Versplinterde droom, vergruisde liefde!
Je draait je om, bittere tranen wellen op in je ogen, je wil weg van deze plek, maar dan is er een hand die jou tegenhoudt en je een rode doos aanreikt. Neergeslagen ogen, fluisterende lippen: “Dit is speciaal voor jou om te zeggen: bedankt dat je mij steeds door dik en dun helpt. Je hebt altijd een luisterend oor voor mij. Dankzij jou kan ik alles weer aan. Ik hou van jou.”
Je bent in de war! Bittere tranen worden nu zoete tranen, verdriet verandert in geluk. Jouw dag kan niet meer stuk. Je beseft dat er wel altijd iemand is die jou lief heeft: ja, you are someone’s reason to smile!
Laat elke dag een Valentijnsdag zijn.
Nu populair
