Indra Hu: ‘Die verhalen komen uit mijn hoed’ – Parbode Sneak Peek

Kinderboekenschrijfster Indradebie Hu-Ramdas (44), beter bekend als Indra Hu, debuteerde in 2002 met het eerste deel uit de serie De avonturen van Leena en Jopie. In oktober 2017 nam ze als genodigde deel aan de Caraïbische Letterendag OBA Junior in Amsterdam en aan de Kinderboekenweek van Nederland. Tegelijkertijd vierde ze haar vijftienjarig jubileum als schrijfster. Naar aanleiding van deze heuglijke feiten had Parbode een gesprek met haar.

Op 1 oktober werd de Caraïbische Letterendag OBA Junior gehouden, het grootste festival ooit van Caraïbische jeugdliteratuur in Nederland, georganiseerd door de Werkgroep Caraïbische Letteren in samenwerking met de Openbare Bibliotheek Amsterdam. “Het was een geweldige ervaring om samen met zeer bekende collega-schrijvers van Suriname, Sint Maarten, Aruba, Nederland, Curaçao en Bonaire te mogen optreden op zo’n groot festival”, vertelt Indra nog nagenietend. Het publiek mocht kennismaken met Caribische kinder- en jeugdboeken, die gepresenteerd werden door de auteurs zelf. Op het programma stonden een literaire ‘trippelzone’, diverse workshops, Anansivertellers en lezingen. “Ik was een van de auteurs die hebben meegedaan aan de Literaire Trippelzone. Deze trippelzone was een verhalencarrousel van acht schrijvers die hun werk interactief presenteerden. Ik heb het verhaal Kakak, de kakkerlak en mevrouw Oma, over een oma en een kakkerlak die van een taart snoept, gemaakt tot een grappig gedicht en dat middels toneel voor het publiek gebracht. Ik was de oma en mijn zusje Sahiensha (zangeres Shahz) speelde de rol van de kakkerlak. De groepen kregen een spriet van de kakkerlak en werden omgetoverd tot kakkerlakken. Heel erg interactief en spannend, dat ontlokte veel lovende reacties. Het prachtigste was toen twee jongetjes hun moeder terugsleepten naar mij, om mij te vertellen dat dit het leukste was dat zij dat heel weekend hadden gedaan. Ik hoefde natuurlijk geen enkele evaluatie meer te horen, want dit zei genoeg.” Aansluitend op dit festival nam Indra deel aan de Kinderboekenweek in Nederland, van 4 tot 15 oktober. “In één woord een geweldige ervaring, want voor het eerst had ik een groep met alleen maar Marokkaanse en Turkse jongens, die tot verbazing van de biebjuf, heel leuk hadden meegedaan”, verhaalt de vrolijke schrijfster. “De jongens vonden het geweldig om de ‘durfal’ Kakak te mogen zijn en dat ik met mijn printabezem achter ze aanrende vonden ze natuurlijk het spannendst; ze waren mij te vlug af!”

Kinderboekenfestival Aruba
Indra heeft internationale ervaring opgedaan in België, Nederland en op Aruba. Enthousiast vertelt ze over het Kinderboekenfestival op Aruba, waar ze drie jaar achtereenvolgend werd uitgenodigd, in 2014, 2015 en 2016. Ze vond dat heel bijzonder; bovendien werd alles door Aruba bekostigd. Het was telkens een geweldige ervaring. “Je wordt ontvangen als een wereldster. Ik ga naar negen verschillende scholen en presenteer dan een verhaal. De Biblioteca Nacional Aruba organiseert het festival en ze wordt onder meer ondersteund door de overheid. Er is een commissie die bepaalt wie komt. De schoolkinderen willen steeds die schrijfster met die hoed.” Die hoed met onder andere een plastic kakkerlak en rups erop, figuren uit haar verhalen, is ook op Aruba bekend. “Ik zeg tegen kinderen: ‘Die verhalen komen uit mijn hoed’. Ze dragen de hoed en dan mogen ze voorlezen. Het is mijn handelsmerk. Het is een vrolijke hoed, een ijsbreker. Je krijgt ingang bij de kinderen, ze zijn dan vrij en worden er vrolijk van. Ik wil dat iedereen blij is. Al is er nog zoveel malaise, ik ga voor happiness.”

Jeugd en gezin
Het schrijven is voor de creatieve Indra een uit de hand gelopen hobby. Van jongs af aan hield Indra van vertellen. “Ik wist niet te lezen, ik was pas vier, maar mijn zussen waren lid van CCS en ik pakte de boeken en vertelde alsof ik kon lezen”, zegt ze lachend. Indra heeft nog altijd schik dat ze op de kleuterschool een tien kreeg, nota bene voor babbelen. Ze heeft vier zussen en een broer, haar ouders scheidden toen ze nog jong was. “We hadden een heel ellendige situatie thuis, mijn ouders waren gescheiden, er was geen geld. Ga je zitten met je stress, ga je kijken naar de ellendige dingen? We wilden gewoon gezellig doorgaan, zoals we dat altijd deden. Hoe erg het ook was, er werd altijd gelachen en plezier gemaakt. Ik vond het heel leuk om te vertellen, ik was en ben een van de zonnetjes in de familie.” Indra hield ook van lezen. “In mijn jeugd las ik alleen maar sprookjes. Ik waan me soms in een sprookje, de realiteit wil ik dan liever niet kennen.” Indra heeft gewerkt als medisch-diagnostisch laborante. Dat werk doet ze sinds 1997 niet meer. Ze heeft twee zonen met haar man, dermatoloog Ricardo Hu. Toen ze in verwachting was van haar eerste las ze al voor hem voor. Dan reageerde hij door te bewegen. “Ik zei tegen hem: ‘Als je geboren wordt, gaat mama je veel verhalen vertellen.’ En inderdaad, toen hij aan de borst was, luisterde hij altijd aandachtig als ik vertelde. En toen hij een jaar oud was, gaf hij me onderwerpen als ik hem vroeg waarover ik moest vertellen.” Hoewel Indra dus veel vertelde, had ze nog nooit een verhaal opgeschreven. Dat gebeurde pas na aanmoediging van de directeur van de peuterschool van haar oudste zoon. Haar zoontje huilde altijd omdat hij naar mama wilde. Maar als de juf voor hem las was hij muisstil. “Ik zei dat ik veel verhalen aan hem vertelde. De directeur vroeg: ‘Wil je niet iets schrijven voor ons. Schrijf iets wat hij leuk vindt, dan gaat de juf het voorlezen’. Ik heb toen Leena en Jopie ontmoeten Sisi, de luie poes geschreven. Dat was in 2002”, verklaart de goedlachse Indra. Het verhaal viel erg in de smaak bij de peutertjes en werd haar eerste boek.

Het hele artikel is te lezen in het januarinummer van Parbode

0

Gedeeld