Lantiberi kan respectvoller: De uitvaart die niemand wenst – Parbode Sneak Peek

Prachtige bloemen, veel familie en vrienden, een betekenisvolle dienst, een keurige rouwstoet en een persoonlijk afscheid. Zo zien velen een uitvaart. Maar wat als er geen uitvaartverzekering is afgesloten, niemand naar je omkijkt, je familie ruzie heeft of er geen financiële middelen zijn? Of als er geen nabestaanden zijn om zorg te dragen voor de uitvaart? Wat gebeurt er dan met een stoffelijk overschot?

De term lantiberi wordt vaak gebruikt voor een uitvaart die door lanti is bekostigd. “Lantiberi zijn gewoon nodig, omdat er mensen overlijden die verstoten zijn door hun familie. Daarnaast zijn er buitenlanders zonder familie, en families die de uitvaart en begrafenis niet kunnen betalen”, benadrukt dominee Carl Breeveld. Een persoon die niet begraven kan worden door zijn nabestaanden, omdat de familie onbekend is, kan door de Staat begraven worden. Bij zo’n begrafenis zijn de voorzieningen minimaal en is er geen mogelijkheid voor een persoonlijk afscheid. De overledenen worden, indien de naam niet bekend is, met een nummer begraven op een overheidsbegraafplaats. Maar: “Alasma na libisma, dus ook deze groep van overledenen”, meent Breeveld. Het is van belang dat overledenen op een goed onderhouden begraafplaats ter ruste worden gelegd. Voorts zou er naast de uitvaartondernemer een rouwgroep betrokken kunnen zijn
om op waardige wijze de overledene ten grave te dragen. Louis Vismale, voorzitter van stichting 1 voor 12, probeert de nood te lenigen. In 2016 bekostigde de stichting zes uitvaarten en in 2017 twaalf. Deze kosten worden opgebracht uit giften van donateurs en eigen spaargelden van Vismale. Hij zegt dat de voorlichting van de overheid aan de gemeenschap beter mag. Veel mensen weten niet waar ze naar toe moeten als een dierbare van ze is komen te overlijden en kiezen vaak de kortste weg: 1 voor 12. De stichting heeft zo een sterke voorlichtingsrol.

Procedure

Als iemand een natuurlijke dood sterft, wordt diens stoffelijk overschot naar het mortuarium gebracht. Komt er binnen twee maanden geen familie om de overledene te begraven of te cremeren, dan worden de gegevens naar de procureur-generaal (pg) gestuurd. Die stuurt ze door naar de politie zodat er een opsporingsbericht kan worden geplaatst. Als niemand daarop reageert, kan de pg toestemming verlenen voor een begrafenis door de Staat. Die staat omschreven in de Begrafeniswet. Bij de begrafenis krijgt de overledene een houten kist en wordt het stoffelijk overschot door de uitvaartondernemer opgehaald om begraven te worden op een overheidsbegraafplaats. Het graf krijgt ter
identificatie een paal met een nummer. Een lantiberi kent geen mooie rouwwagens, een dienst of een mooie grafsteen en geen afscheid voor de nabestaanden. Bij lantiberi gaat het niet altijd om overledenen die voor langere periode in het mortuarium liggen. Voor deze langliggers heeft het mortuarium van het Academisch ziekenhuis Paramaribo een speciale koelingscontainer. De temperatuur is er zodanig afgesteld dat het ontbindingsproces vertraagd wordt. Een bekend geval uit 2016 van een langligger was de zwerver ‘bapak Gimin’ (64), die met behulp van de Javaanse gemeenschap uiteindelijk toch een waardig afscheid kreeg.

Kinderen

Ook doodgeboren of ongeboren kindjes en foetussen die door hun ouders worden achtergelaten kunnen een lantibere krijgen. Het kindje wordt dan in een houten kistje ter aarde besteld. Helaas is er geen speciaal stukje grond waar  indjes apart begraven kunnen worden. Breeveld onderstreept dat de huidige omstandigheden waaronder deze kinderen worden begraven zeer slecht zijn. 

Het hele artikel os

0

Gedeeld