Mondhygiëniste Dyonne Leerdam: ‘Je mond is de poort tot je lichaam’ – Parbode Sneak Peek

“Als ik het niet doe, doet niemand het.” Weinig mensen in ons land kunnen deze zin formuleren en daarbij ook nog eens de waarheid spreken. Dyonne Leerdam is daar eentje van. Het was een bewuste keuze van Leerdam om na haar studie in Nederland een praktijk in Suriname te beginnen.

“Mijn vader dacht altijd dat ik tandarts zou worden, maar ik wist al vrij snel dat ik mondhygiëniste wou worden”, blikt Leerdam terug op haar studie in het buitenland. Leerdam verloor haar hart aan de oplossingsgerichtheid in combinatie met preventie die het beroep van mondhygiëniste meebrengt. Zij besloot 7,5 jaar geleden om een praktijk op te zetten in Suriname, en zo vestigde ze zich als eerste – en nog steeds enige mondhygiëniste – in ons land. Vandaag de dag is haar agenda druk. “Maar het kan altijd drukker”, vertelt ze vrolijk, met een perfecte rij witte tanden.
Het moderne, strakke interieur van haar praktijk straalt naast veel rust ook professionaliteit uit. De kamer waar de cliënten ontvangen worden, is eenvoudig maar netjes. In het midden van de kamer staat de bekende tandartsstoel te glimmen. Maar in tegenstelling tot bij de tandarts zijn er weinig instrumenten die de stoel vergezellen. Het is een van de dingen die verraden dat de taakomschrijving van een tandarts toch echt verschilt met die van een mondhygiëniste.

Samenwerken
“Je gaat naar een tandarts omdat je een probleem hebt dat opgelost moet worden. Bij een mondhygiënist zit je in de stoel om mondproblemen in de eerste plaats te voorkomen”, omschrijft Leerdam haar beroep. Er zijn weinig mensen die vrolijk een mondzorgpraktijk binnen huppelen, en dat begrijpt Leerdam maar al te goed. “Dat is gewoon niet leuk, de geluidjes alleen al zijn akelig, alsof iemand met lange nagels over een krijtbord krast”, zegt zij. Maar met haar praktijk aan de Verlengde Gemenelandswe voorkomt deze preventiespecialist juist dat men met mondziekten te maken krijgt. Een uitdaging die haar niet altijd even populair maakt bij de tandartsen.
“Hoe meer problemen ik kan verhelpen en voorkomen, hoe minder curatieve behandelingen nodig zijn, hetgeen als inkomstenverlies kan worden beschouwd”, legt de mondhygiëniste uit. Zij wordt naar eigen zeggen wel degelijk als een concurrent beschouwd door de tandheelkundigen van ons land. Iets wat zij betreurt.
“Een mondhygiënist en tandarts zouden moeten samenwerken. Ik verwijs cliënten door naar tandartsen voor zaken waarvoor ik niet bevoegd ben, maar omgekeerd gebeurt dat nauwelijks”, vertelt zij teleurgesteld. “De zorg van de cliënt zou op de eerste plaats moeten staan, en niet het aantal cliënten dat je praktijk telt”, aldus Leerdam.

Antibioticagebruik
“Door de jaren heen is er een onbewuste vraag naar antibiotica gegroeid”, vertelt Leerdam. “Cliënten verwachten bijna dat zij bij een bezoek aan de dokter of tandarts antibiotica zullen krijgen.” Leerdam haalt het voorbeeld aan van een cliënt die de ‘roodgele pillen’ (lees: antibiotica) als pijnstillers gebruikte. In haar praktijk staat Leerdam voorzichtig tegenover het voorschrijven van antibiotica. “Dat gebeurt eens in het kwartaal, na een grondig onderzoek waarbij staaltjes in het lab in Nederland worden onderzocht.”
Antibiotica in de mond kan werken, maar de oorzaak van tandvleesontsteking is niet weggenomen na het gebruik van antibiotica, zoals dat wel bij bijvoorbeeld een blaasontsteking gebeurt. “Antibiotica doodt bacteriën, alleen zonder een professionele behandeling van de mondhygiënist zal de bron blijven zitten en komt de ontsteking vroeg of laat terug”, waarschuwt Leerdam.

Het hele artikel is te lezen in het februarinummer van Parbode

0

Gedeeld